Caribisch carnaval!

Hallo carnavalgangers in Nederland!

Dit weekend was het carnaval op Curacao en stond het hele eiland op zijn kop! Afgelopen vrijdag was er de teenerparade en zondag was er de gran marcha. Vrijdag gingen we ’s avonds naar otrobanda om daar naar de optocht te kijken. Ik vond het echt heel leuk om te zien, al die verschillende kleurtjes en mooie kostuums. Ik had toch wel een beetje verwacht dat het meer dat Braziliaanse carnaval zou zijn, veel glitters en bloot. Maar hier waren het echt meer thema’s, er kwamen bijvoorbeeld zwartepietjes en sinterklazen voorbij. Wat een werk al die kostuums en dan te bedenken dat dat allemaal met de hand is gemaakt. Zondag waren er weer andere groepen die voorbij kwamen. Haha, toen kwam er ook echt een Nederlandse wagen voorbij met Hollandse carnavalsmuziek. Dat was even de polonaise en daarna weer met de heupjes los. Dinsdagavond was er de ‘afscheidsparade’. De dinsdagmiddag was geen officiële vrije middag, maar de overheid verzocht de werkgevers via het AD (Antilliaans dagblad) om de werknemers een beetje eerder naar huis te sturen vanwege carnaval. Grappig hoe dat hier gaat. Gelukkig mochten wij ook eerder weg. Dus toen we thuis kwamen nog even snel een dutje doen om er ’s avonds weer tegen aan te kunnen. Die avond vond ik toch wel het leukst, iedereen moest eigenlijk van de politie achter de hekken blijven zodat de optocht er langs kon. Wij zijn stiekem (net als velen anderen eigenlijk) toch over de hekken geklommen om snel de mooiste er uit te pikken om mee op de foto te gaan. Dat kon ook prima want de optocht stond soms gewoon een kwartier stil. De optocht moest eigenlijk voor twaalf uur binnen zijn, om een uur waren ze nog bezig en zijn wij uiteindelijk maar naar huis gegaan. Dat was maar goed ook want het begon ook te regenen en we hoorden dat het tot ongeveer tot half drie nog is door gegaan. Carnaval vieren kunnen ze hier wel!

Maandag waren we lekker een extra dagje vrij door de carnaval. We besloten toen om eindelijk naar de blauwe kamer te gaan en daar een dagje voor uit te trekken. Eigenlijk waren we best wel moe want we hadden natuurlijk flink gefeest. Dus we zaten gebroken in de auto op weg naar Santa-Cruz. Op zoek naar de man die daar zou wonen, waar we over gehoord hadden. Het was een lelijk strand vergeleken met alle bounty-strandjes die we al gezien hadden, maarja daar kwamen we ook niet voor. Die man hadden we gelukkig zo gevonden, er stond namelijk maar een huisje in de buurt van dat strand. Wel een heel leuk schattig huisje pal aan het strand. Ze verhuurden er kano’s en hij had twee watertaxi’s waar hij ons mee weg kon brengen. Natuurlijk gingen we niet mee in de mooie grote boot, maar het kleine bootje. Ik had van tevoren wel reisziekte pilletjes ingenomen tegen misselijkheid, gelukkig hielp het wel. Ik was alleen daarna zo moe als ik weet niet wat, eenmaal liggend op het strand viel ik als een blok in slaap. De blauwe kamer was super mooi, we hoefden nergens onder door te duiken want het water stond laag. In de kamer waren rotsen waar we op konden staan, ook snorkelen kon je daar erg goed want het water was heel helder. We hebben veel verschillende vissen gezien, inmiddels niet meer zo eng:P. Daarna heeft de man ons nog even ‘gedumpt’ op een klein strandje, ook daar konden we weer erg mooi snorkelen. 100 meter van de kust af lag ook een schipwrak. Wel indrukwekkend om te zien, zo’n groot zwart door midden gebroken schip wat op de bodem van zee ligt. ’s Middags eindigden we in Porto-mari waar we dus nog even heerlijk van de zon hebben genoten. Want toen wij aan het snorkelen waren regende het, dat was even minder.

Deze week zijn we flink aan de slag geweest met ons onderzoek. We hebben inmiddels een aantal instanties benaderd en afspraken gemaakt om interviews te houden. Veel instanties zijn wel meewerkend, helaas kregen we van één instantie te horen dat we eerst maar is verder moesten kijken want er lag al heel veel op dat gebied aan onderzoeken die gedaan zijn. ‘allemaal leuk en aardig, zei die mevrouw, maar jullie zitten hier lekker 5 maanden en wat gebeurt er dan mee?’ Nou het was wel duidelijk dat ze dacht daar heb je weer twee van die Nederlandse stagiaires waar ik nooit meer iets van ga horen. Helaas, we konden haar niet overtuigen maar ze verwees ons wel door naar iemand binnen de instelling. Al met al gaat het goed en lopen we op schema.

Zondag komen mijn ouders al. Leuk want ze zijn er met mijn verjaardag. Ik vind het aan de ene kant wel jammer dat ik mijn 21ste verjaardag niet thuis kan vieren, maar aan de andere kant ook weer speciaal om het op Curaçao te vieren. Ik vier het samen met nog een andere jongen in huis die de woensdag jarig is. Zaterdag 19 maart als paps en mams weer naar huis zijn, geven we een gezellig feestje. Haha mensen uit Nederland, jullie zijn uitgenodigd hoor;).

Tot de volgende keer, ayooo!